De trein gemist!
Ting ting ting ting ting ting. De bel bij de overweg rinkelt en binnen 15 seconden raast de trein voorbij. Direct naast de camping waar mijn kleine tweede huisje staat loopt een spoor. Spoorrails en treinen fascineren mij. De cadans van de trein, de kracht, de snelheid doet iets met mij. Misschien komt dat doordat er in Fryslân niet zoveel spoor ligt. Ik weet het niet!
Elke dag ga ik wel even bij de overweg kijken. Ik zie de trein al van verre aankomen. Op het hek bij de overweg hangt een krans. Dit zet mij aan het denken. Wat is hier gebeurd? Er zijn vast wel mensen die hier iets van weten. Ik zou gewoon kunnen aanbellen bij de mensen die aan het spoor wonen maar dat durf ik toch niet zo goed. Dan maar wachten op een gelegenheid om aan iemand de vraag te stellen.
De dag erna raak ik in gesprek met de eigenaar van de camping. Ik vraag of zij weet wat hier gebeurd is. Ze vertelt: Vier jaar geleden was er een klus met een hoogwerker. Op een gegeven moment moest de hoogwerker de overweg oversteken. Op dat moment kwam de trein. De bestuurder van de hoogwerker kon op tijd van de hoogwerker springen, maar een botsing was niet meer te voorkomen. De trein ontspoorde en de machinist was dusdanig gewond dat hij is overleden.
Ze vertelt ook dat een stukje verderop op ditzelfde spoor een tiener uit het leven is gestapt. Wat zou deze tiener hebben gedacht in die laatste seconden? Ik probeer mij dat voor te stellen. Ik sta op een meter afstand van de voorbijrazende trein. Een indrukwekkend moment. Wat is er in dit leven gebeurd als je op dit punt komt? Zou je het kunnen herkennen als iemand met deze gedachten rondloopt? Ik zou wel in het hoofd van een dergelijk persoon willen kijken. Als de bel gaat duurt het 15 seconden voordat de trein komt. De zwaluwen vliegen weg als de trein komt. Deze persoon heeft een stap naar voren gedaan en is uit het leven gestapt! Waarom???
Het is niet de eerste keer dat ik met deze vraag wordt geconfronteerd. In mijn werk kom ik ook soortgelijke verhalen tegen. Ik zou willen dat ik het aan mensen kon zien maar dat is helaas niet zo.
Wat kan ik dan wel doen? Een vriendelijk woord, een glimlach, een luisterend oor, en oprechte belangstelling kan al een verschil maken. Oog voor mensen die alleen zijn en schijnbaar buiten de boot vallen. Opkomen voor mensen die bloot staan aan pestgedrag. Zeg het maar!
Mocht je in deze blog iets herkennen uit jouw eigen leven of misschien ontdek je wel dat ook jij soms gedachten hebt die niet goed zijn, zoek hulp! Praat er over met iemand die je vertrouwt. Bel 113 of kijk op de site 113.NL