We gaan voor het derde jaar op rij een droge periode tegemoet. Er is in het oosten van het land al een sproeiverbod gegeven. De kraan dreigt op te drogen en mem zegt dat er tijden komen dat er niet genoeg drinkwater zal zijn. Het is toch van de zotte dat dit aan de orde is in ons koude, natte kikkerlandje.
We worden de laatste maanden met de neus op de feiten gedrukt. Een onzichtbaar virus houdt de wereld in zijn greep. Natuurrampen zijn aan de orde van de dag. Sprinkhanen vreten zich vol en verwoesten de oogsten in het kurkdroge Afrika. Modderstromen die huizen meenemen de diepte in.
De mensheid denkt misschien dat alles maakbaar is, maar door dit alles blijkt wel dat we ons niks moeten verbeelden. Als ik op straat met mensen in gesprek raak en vertel dat ik in God geloof krijg je vaak de vraag: “Als er een God is waarom doet Hij dan niets aan al die narigheid?” Mijn wedervraag is dan: “Waarom en wat zou Hij moeten doen?” Als de mensen niet in God geloven waarom zou Hij dan moeten ingrijpen?
In de Bijbel staat ook een geschiedenis van een volk die geen rekening met God hield. Je kunt het lezen in het boek 2 Koningen hoofdstuk 3. Deze geschiedenis gaat over een leger die er achter komt dat de woestijn heel droog is, en als het water op raakt dit een groot probleem is. Paniek!!! Wat moeten we doen?
Snel opzoek naar een man Gods en hem vragen om met God contact te maken. De man Gods in 2 koningen is Elisa. Hij geeft een opdracht die God aan hem heeft verteld.
Maar na een mars van zeven dagen was er geen water meer voor de soldaten en de lastdieren. Toen sprak Elisa: ‘Dit zegt de Heer: Graaf in dit beekdal overal greppels. Want, zo verzekert de Heer, ook al bespeurt u geen zuchtje wind en geen druppel regen, toch zal dit beekdal vol water lopen. U kunt dan allemaal uw dorst lessen, u en uw kudden en uw lastdieren. De volgende ochtend, toen men het offer opdroeg, kwam er uit de richting van Edom zoveel water aanstromen dat het land volliep.
De soldaten moesten in de hitte van de woestijn greppels gaan graven. Met een droge mond, de laatste zweetdruppels en zonder materiaal, gaan ze graven in een kurkdroge grond. Dit stelt het geloof bijzonder op de proef. Geloof en vertrouwen zijn hier het sleutelwoord. Wat kunnen we in deze tijd met dit verhaal. Deze blog is geïnspireerd door een preek van Henk Stoorvogel van een paar jaar geleden. Het heeft mij er toe aangezet om greppels te graven. Niet letterlijk natuurlijk maar wel figuurlijk. Als we komende zomer de wereld in gaan om iets van Jezus te laten zien is het resultaat niet direct zichtbaar. Ik vertrouw en geloof dat God op een dag zal komen met “levend water” om de gegraven greppels te vullen.
De preek is toegevoegd op mp3. Neem een half uurtje de tijd om het te horen en je leven zal nooit meer hetzelfde zijn.