Als Littekens weer open gaan.

Ik dacht dat alle opgelopen wonden van mijn vergevorderde leven dicht waren. Dus niet! Als tegenslag of tegenwerking zich herhaalt, zink je terug in een donker gat. Donkere en duistere gedachten maken zich meester van mij. Oude wonden gaan weer open.

De plek waar ik het afgelopen weekend was, is een goede plek. Maar op de dag dat ik naar huis reed, schoten er gedachten van heimwee naar binnen. Een paar jaar geleden bracht ik het Hemelvaartweekend door op een andere plek. Deze plek was voor mij van onschatbare waarde. Ik mocht verschil maken in mensenlevens.

Misschien herken jij wel dingen uit jouw eigen leven. Een leven van teleurstelling, een leven van afwijzing, een leven van verlies, een leven van mislukking. Je voelt de opgelopen littekens weer open gaan. Een gevoel van leegte en waardeloosheid bekruipt je. De afgelopen weken gebeurt er van alles. Mensen verdwijnen uit mijn leven. Het rommelt op verschillende plekken waar ik werkzaam mag zijn. Het lichaam werkt niet meer zoals het jaren heeft gedaan en de pijntjes worden heftiger. Je voelt je soms verraden, verlaten en verward.

Hoe ga je hier mee om? Dit is wat ik heb meegemaakt.

Onderweg naar huis zet ik Grootnieuws radio aan. De onderstaande drie nummers die ik hoor zijn voor mij. Ik weet niet wie deze Playlist heeft samengesteld. Ik vermoed dat God zelf dit heeft gedaan. De onderstaande teksten kwamen in ieder geval stevig binnen.

Opw 880  Heer, ik roep vanuit het dal, hopeloos verloren, zwaar gehavend door de val.
Kunt U mij wel horen? Eindeloos heb ik gesmeekt: Heer, kom mij bevrijden!
Toch, ook als de doorn nog steekt, zal mijn hart U prijzen.

Stormen razen diep in mij, vragen zonder antwoord maken mijn geloof zo klein.
God, help mij de nacht door. Ziel, waar is toch jouw geloof?
Denk aan je bevrijder! Als het vuur is uitgedoofd, laat mijn hart U prijzen.

Zij Intrigeert Mij (van zij heb ik hij gemaakt). Elise Mannah

Zoveel meegemaakt zo veel kwijtgeraakt. Mijns inziens veel te veel voor één persoon.
Zoveel redenen tot verbittering. Hij is vaak uit het veld geslagen Maar ondanks tegenslagen.
Put hij uit de kracht die Hij hem geeft. Natuurlijk heeft hij vragen. Maar toch voelt hij zich gedragen.
Door Degene die alles gedragen heeft.

 Onzichtbare Armen van LEV

De grond onder je voeten Is plotseling verdwenen. Je tuimelt door de ruimte. Omgeven door de leegte. Is dit je eigen falen? Gebeurt dit met een reden? De vragen blijven groeien. De antwoorden ontbreken. De klap kwam als verrassing. Geen waarschuwing gekregen. De puinhoop die je voor je ziet was gister een mooi leven. God tilt je op Met onzichtbare armen, onzichtbare armen. Hij laat niet los.

Jaren geleden kreeg ik de tekst uit Jesaja 43 (Het lied van LEV is naar aanleiding van dit hoofdstuk).

Blijf niet staan bij wat eertijds is gebeurd, laat het verleden nu rusten. Zie, ik ga iets nieuws verrichten, nu ontkiemt het heb je het nog niet gemerkt? Ik baan een weg door de woestijn, maak rivieren in de wildernis.

In 2017 heb ik hier al een blog over geschreven.

https://onnedevries.nl/zie-ik-maak-iets-nieuws/

Iets nieuws klinkt heel positief. Dat is het vaak ook wel. Maar als je deze tekst goed leest zul je door die woestijn moeten. En in de wildernis weet je ook niet waar je heen gaat. De conclusie van dit alles is: de weg is niet gemakkelijk maar je kunt er op vertrouwen dat God niet loslaat wat Hij in jou is begonnen. Uiteindelijk komt het goed! De bovenstaande liederen bevestigen dat. Wie in Jezus geloofd krijgt het eeuwige leven. Een eeuwigheid zonder wonden en littekens.

The Future begins with His Story!