Er moet even iets van mijn hart. Ik merk dat ik iets heb wat ik eigenlijk nog nooit heb gehad. Zoals velen misschien wel weten ben ik bezorger in de Boerenwereld. Er is in deze wereld heel wat gaande.
Door alle verhalen die ik onderweg hoor word ik steeds bozer. Ik vraag mij af in wat voor land we eigenlijk leven? Is Nederland een Oostblokland geworden? Zijn onze bestuurders misschien een beetje gek geworden? Wat ze nu bedacht hebben KAN ECHT NIET!!
Stel je eens voor: je hebt een baan en je verdient 2000 euro per maand. Door de plannen van de regering moet je 75 procent van dit loon inleveren. Jouw vaste lasten gaan gewoon door. Tot overmaat van ramp worden de kosten van de boodschappen en de verwarming van de ruimte waarin je verblijft ook vele malen hoger. Dan word je toch radeloos?
Stel je eens voor: Je wilt graag de boerderij van jouw ouders overnemen. Je gaat studeren in Dronten en je bent halverwege de opleiding. Dan komt er bericht uit Den Haag dat meer dan de helft van de koeien moet worden afgemaakt. Het bedrijf dat door jouw vader, grootvader, overgrootvader, betovergrootvader is opgebouwd gaat kapot. De boerderij is door deze doorgedraaide plannen niet meer te verkopen. Jouw toekomst ligt in duigen. Wat moet je doen?
Stel je eens voor: Door een strenge winter komt er een Elfstedentocht. Dit is natuurlijk heel leuk maar, als het verwarmen van jouw huis niet meer te betalen is krijg je het erg koud. Als de helft van alle boeren de nek wordt omgedraaid worden de boodschappen erg duur. Dan denkt men misschien dat je alles uit het buitenland kunt halen, maar als die dan de stekker eruit trekt?
Stel je eens voor: de helft van alle grasland wordt “zogenaamde” natuur. Kijk eens goed naar de plekken die nu al niet worden onderhouden. Het is een chaos. Ik had vandaag bijna een aanrijding omdat het gras in de bermen zo hoog staat dat je geen zicht meer hebt. De boeren zorgen voor keurige landerijen. Wie gaat dit doen als er geen boeren meer zijn?
Ik kan hierover nog wel even door gaan. In mijn werk als bezorger hoor ik schrijnende verhalen.
Dit raakt mij. Ik lijk van de buitenkant misschien hard maar van binnen ben ik zacht. Je kunt het vergelijken met een ei. Hard van buiten zacht van binnen. Als ik de radeloosheid van sommige boeren en hun zonen en dochters zie, word ik verdrietig en boos. Ook vandaag hoor ik van een boer die het niet meer zag zitten en een einde aan zijn leven heeft gemaakt. Regering van Nederland! Dit beleid kan echt niet! Er vallen doden! Gebruik je verstand en kijk eens wat voor gevolgen deze “domme” maatregelen hebben. Dit kiepkleine landje gaat echt niet het milieu redden. Zeker niet door dit soort paniekreacties.
Beste Nederlanders: word wakker! Doe iets! Laat zien dat je de boerenwereld steunt. Praat eens met een boer. Koop een rode zakdoek (in de loop van de week, want ze zijn op dit moment uitverkocht) en steun de boeren. Reageren mag, maar ik ga geen online discussie aan.
P.S. een oproep aan Christelijk Nederland: bid!!!!!!!!!!!!