De herfst is voorbij en de winter staat voor de deur. De meeste bladeren zijn gevallen. De dagen zijn kort en de nachten lang. Wat moet ik met al die gevallen bladeren? Opruimen of laten liggen? Ik koop een bladblazer en blaas ze van mijn erf. Een dag van lawaai en rondvliegende bladeren is het gevolg. Het erf knapt er zichtbaar van op. Je hebt de oprit en tuin mooi schoon geblazen. Het blad is weggeblazen, maar waarheen? Het is er nog wel maar ligt nu op een andere plaats. Is het nu opgelost of heeft iemand anders nu een probleem? Dit tafereel kwam ik de laatste weken vaak tegen. Ik zag bladeren over de weg vliegen en eindigen in de berm van de weg. Ik zag bladeren in de sloot belanden. Sinds de val in de tuin van Eden heeft de mensheid een probleem. Vanaf de eerste misstap zoeken we naar iemand om de schuld af te schuiven.
Het komt door de vrouw die u mij gegeven hebt,’ zei de man. ‘Zij gaf mij een vrucht en toen heb ik ervan gegeten.’ Het komt door de slang,’ zei ze. ‘Die heeft tegen me gelogen en toen heb ik van de boom gegeten.’ (Genesis 3 BGT)
We proberen door de bladeren weg te blazen ons tuintje en leven schoon te maken. Maar door alles weg te blazen gaat het niet verdwijnen, het wordt alleen maar verplaatst en is niet echt verdwenen. De afgestorven bladeren zullen moeten worden opgeruimd. Doe je dit niet dan krijg je alleen maar meer troep. Hier zit misschien wel een vergelijking in voor een mensenleven. Als ik er een puinhoop van maak zal ik mijn troep moeten opruimen anders wordt het alleen maar meer. Ieder mens is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen rommel. Je zult het moeten opruimen en inleveren.
Deze maand vieren we dat Jezus naar deze wereld kwam om onze rommel op te ruimen. Hij had de hoogste plaats, en kwam ter wereld op de laagste plaats. Er was geen plaats voor Hem. Hij werd geboren in een dierenverblijf. Jaren later werd Hij hoog opgehangen aan een kruis en moest Hij sterven voor mijn troep. Daar op de “schedelplaats” heeft hij betaald voor jouw en mijn schuld.
Jaren later werd Hij hoog opgehangen aan een kruis en moest Hij sterven voor mijn troep. Daar op de “schedelplaats” heeft hij betaald voor jouw en mijn schuld.
Als jij dit gelooft en je bekend schuld aan Hem, dan mag je weten dat Hij jouw schuld heeft betaald. Jouw gevallen bladeren zijn opgeruimd en weggedaan. Geloof je dit niet dan zul je het zelf moeten doen. Geef dan God, waar jij niet in gelooft, niet de schuld van alle ellende in jouw leven en in de wereld. Blaas jouw bladeren niet naar iemand anders. Ieder mens, ook ik, vind het moeilijk om toe te geven dat we tekort schieten en het zelf niet kunnen. Het is moeilijk om je over te geven aan Iemand die je nog nooit gezien hebt. We willen eerst zien en dan geloven, maar het is helaas andersom. Eerst geloven en dan ga je het zien. Aan jou de keuze!