In de Bijbel staat dat je “de geur van Christus” mag verspreiden, maar wat is dat dan?
Deze twee weken ben ik op een camping in het prachtige plaatsje Elburg. Ik mag het team van Dabar, dat kinderwerk doet op deze camping, ondersteunen.
Als “campingpastor” probeer ik contact te maken met de campinggasten om een praatje te maken en een luisterend oor te zijn. Dit is erg leuk en je maakt van alles mee. Ik fiets daarom regelmatig de camping over. Op zo’n camping heb je van die typische campinggeuren. Ook vanmiddag kwam de geur van macaroni, gebakken aardappeltjes, rokend barbecuevlees, bier, sigarettenrook en de geur van de gezamenlijke toiletten mij tegemoet. Ik zal over de laatste geuren niet in details treden.
-
- Urk
-
- kerk van Elburg
-
- gewoon leuk
Om hier dan de “Geur van Christus” te zijn, is wel een uitdaging. Hoe zou jij dat doen? Wat ik probeer, is om een gelegenheid te vinden een praatje te maken. Dit kan op het strand, in het zwembad of bij allerlei activiteiten die er zijn. Een Nederlander praat graag (en klaagt vaak) over “het weer”. Op deze camping zijn veel vaste gasten en veel van hen hebben een vlaggenmast met de vlag van het land of de provincie. Ook dit kan een opening geven.
Mijn ervaring is dat je niet direct op je doel af moet gaan, maar de ander te laten praten. Het is zaak om vragen te stellen. De afgelopen week heb ik verschillende korte gesprekken, maar ook een tiental diepgaande gesprekken gehad. Het is bijzonder om te zien dat er veel behoefte is om even het hart te luchten. Het is geen goed idee om te gaan “preken”. Daar zitten heel veel mensen niet op te wachten en zeker niet als men vakantie heeft. Als je gaat preken, is dat geen aangename geur, maar gaat het stinken en dan haken mensen af. We moeten niet proberen om mensen te bekeren, want dat gaat niet lukken. Je kunt alleen getuigen en hoeft niet te overtuigen. Getuigen van wat Jezus in jouw leven heeft gedaan en doet. Dat werkt verreweg het beste. Het is een zoete geur in de neus van de toehoorders. Als je gaat praten over de liefde die God heeft voor mensen, dan hoop en bid je, dat de vonk overspringt. Alleen God kan het vuur doen oplaaien. Dat stinkt niet naar verbrande karbonades op een barbecue, maar verspreidt de “Geur van Christus”.
Ik dank God! Want het goede nieuws gaat de wereld over, als een feestelijke optocht om Gods overwinning te vieren. En God neemt mij mee in die optocht, omdat ik bij Christus hoor. God laat mij overal over Christus vertellen. Zo wordt het nieuws over de hele wereld verspreid, als een heerlijke geur ( 2 Kor. 2:14 BGT).
Ik kijk uit naar wat de komende week zal brengen. Ik doe mijn best en God doet de rest!!!
Wordt vervolgd.