Al jaren heb ik het verlangen gehad om een keer naar Auschwitz te gaan. Om te voelen en proeven wat daar gebeurd is. Afgelopen week heb ik de stoute schoenen aangedaan en met mijn broer, schoonzus en oudste zoon naar Polen gereden. We stonden om 8:00 uur voor de poort van vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau en gingen naar binnen. Heel veel gebouwen, barakken, beelden, verhalen, indrukken en emoties maken dat je stil wordt. Auschwitz heeft 3 locaties en na Auschwitz 1 gingen we met een bus naar Auschwitz 2. Auschwitz 2 is enorm groot en uitgestrekt, dit kamp was eigenlijk de grote moordfabriek van de nazis. Dit moet je zelf gezien hebben om er een voorstelling van te maken.
Wat mij het diepste heeft geraakt is het volgende: Op een gegeven moment waren we op een gedeelte waar verwoeste gaskamers te zien zijn. We liepen door naar “het bos” en de resten van “Kanada” (als je wil weten waar dit voor staat moet je maar even googlen). Hier waren heel weinig mensen.Toen ik een infobord stond te lezen kwam er een hele groep mensen achter mij staan. Ik draaide me om en zag een groep jongeren met keppeltjes en Israëlische vlaggen. Zonder na te denken liep ik naar één van de mannen toe en vroeg: “Are you Israëli?” Hij zei: “yes,” en ik vroeg of ik hem een Hug mocht geven. Er brak iets in mij en ik schoot helemaal vol.
In 2006 was ik voor het eerst in Israël en heb toen hetzelfde meegemaakt, een enorme bewogenheid en liefde voor het Joodse volk. De gedachte om een Joodse man op deze plek te omhelzen, waar meer dan een miljoen familieleden van hem op een gruwelijke manier zijn vermoord, maakte dat ik bijna geen woord meer uit kon brengen. Alle resten, stenen, beton, rails zijn zichtbare getuigen van de duisternis en de Hel op Aarde. Deze man is een levend bewijs dat God het laatste woord heeft en dat het Leven overwint. Wat ik er nog kon uitpersen was:” you’re my brother, I am so sorry! I love you man”. Hij vroeg waar ik vandaan kwam?
Ik kom uit Nederland en wij staan achter Israël. We willen jullie zoveel mogelijk steunen. De rest van de groep zag aan mijn tranen, oprecht verdriet en liefde voor het Joodse volk. Wat hebben verschillende volken het Joodse volk allemaal aangedaan, en doen dat, tot op de dag van vandaag, nog steeds.
Ik hoorde eens een joodse vrouw roepen:” God heeft ons afgewezen.”
Dit is niet waar!!!
God heeft een plan met het Joodse volk. Met alle andere volken en ook met jou! Geef je over aan die éne Joodse man die jouw en mijn schuld heeft betaald.
Met een brok in de keel zijn we weer naar huis gereden. Met een vernieuwde passie en bewogenheid voor de wereld en zijn bewoners.
The future begins with His story!