Zaterdag 28 juli stond ik om zes uur naast mijn bed. De koffer stond al klaar en mijn zoon was bereid om mij naar het treinstation van Heerenveen te brengen. Ik was op tijd op Schiphol, maar het vliegtuig naar Spanje niet. We moesten wachten. Wat zijn mensen dan vreemde wezens en super ongeduldig. Op het bord bij de gate stond de instaptijd, maar op de aangegeven tijd was het vliegtuig er nog niet eens en toch gaan de mensen dan al vooraan in de rij staan. Na ruim een uur vertraging zijn we toch vertrokken richting Frankfurt voor een tussenstop. Altijd spannend of je dan wel de aansluitende vlucht zult halen. Om een lang verhaal kort te maken: ik was twaalf uur na mijn vertrek, op mijn bestemming in Lloret de Mar. De komende week ga ik met mensen van Beach Mission (https://www.beachmission.org/) de straat op om iets van Jezus te laten zien.
Wat een geweldig avontuur. Het valt bijna niet te beschrijven wat ik daar allemaal heb beleefd. Ik kan lang niet alles opschrijven, want dat zou een heel lang verhaal worden. Een kort verslag. Ons verblijf staat midden in het uitgaansgebied van Lloret. Als je één stap buiten de deur doet, heb je contact met vooral jonge mensen die heel veel “lege” lol hebben. Als ik terugdenk aan deze week kan ik zeggen dat ik een gesprek heb gehad met circa vijftig tot vijfenzeventig jongeren. Ik mocht voor vijfentwintig mensen bidden. Onderwerpen als drugs, drankgebruik, seks, depressie, ziekte en de onzekere toekomst komen aan de orde. Er zijn heel veel jongeren die vast zitten in bepaald gedrag en verslaving. Het is dan vrij eenvoudig om over het geloof en over God te beginnen.Te vertellen dat er een God is die vrij kan maken van alle banden. Veel jongeren zijn verbaasd over wat wij doen en vragen: wie zijn jullie, wat doen jullie en waarom?
De meeste reacties zijn positief, maar er zijn ook mensen die ons uitspugen. Deze mensen hebben ons gebed nog harder nodig. Een voorbeeld: op de drukste straat in Lloret waren we in gesprek met een groep jongens die heel geïnteresseerd was. Maar er was één jongen die steeds de gesprekken verstoorde met opmerkingen als van: God bestaat niet, het is allemaal onzin etc. Toen mijn maatje Freddy hem vroeg of hij te maken had met ziekte, veranderde de stemming en draaide hij, als een blad aan de boom, om. Zijn moeder bleek ernstig ziek te zijn en daarom was hij ook zo boos. We boden hem gebed aan, en tot onze verbazing, stemde hij daar mee in. We mochten midden op straat tussen al zijn vrienden voor hem en zijn moeder bidden. Hij deed keurig zijn ogen dicht en hield ons beiden stevig vast. Een heel bemoedigende opmerking van verschillende jongeren was: het is goed wat jullie doen en we hebben dit nog nooit zo meegemaakt. Ik heb aan verschillende jongeren kort het evangelie uit kunnen leggen.
De laatste twee nachten zijn we de straat opgegaan met een bord en een stoel. Op het bord staat het woord: Praystation. We vragen voorbijgangers of er pijn of gebrek is in hun lichaam. Als dit het geval is, mogen ze op de stoel gaan zitten en gaan twee mensen bidden voor genezing. Dit is voor mij ook nieuw en ik vind het best spannend. Ik heb verschillende keren gezien dat pijn verdween en dat er verbazing was bij diegenen waar voor gebeden was. Er was één jongen die zo geraakt was, dat hij spontaan zijn hart en leven aan Jezus heeft gegeven. We mochten het zogenaamde “zondaarsgebed” met hem bidden. In deze stad is veel zonde. Drank- en drugsgebruik, drugsdealers, prostitutie, geweld ect. Ook dit heb ik allemaal gezien en dit geeft mij een nog groter, bewogen hart voor mensen die vast zitten in een draaimolen. Ze draaien rondjes totdat ze vastlopen en hebben niet de kracht om eruit te stappen. Op de plek waar we twee nachten hebben gestaan met “de stoel” staat letterlijk een draaimolen. Ten minste één persoon is uit die draaimolen gehaald en heeft een nieuw leven ontvangen.
Mijn passie en verlangen is om nog meer mensen uit die draaimolen te trekken en ze bij Jezus te brengen, want Jezus maakt vrij!!!
God heeft mij uitgekozen. Daarom is zijn Geest bij mij. God heeft mij gestuurd om aan arme mensen het goede nieuws te vertellen.
En om tegen gevangenen te zeggen dat ze weer vrij zijn. Om blinden te vertellen dat ze weer zullen zien. En om mensen die het moeilijk hebben, te helpen. Ik maak bekend: Er begint een nieuwe tijd (Lucas 4:18,19 BGT).
Mijn maatje Freddy is rapper. Het onderstaande filmpje was in het “buurcafe” waar hij deze rap mocht doen. Ook een wonder!