Begraven maar niet dood!

Je zult misschien denken; wat is dit nu weer voor rare titel.
Op 12 oktober is het 2 jaar geleden dat ik in Zuid-Afrika was, in het onderste gedeelte van deze blog doe ik hier een kort verslag van. Waarom deze titel. Ik wil iets vertellen over Simon. Ik ken Simon al een paar jaar en kan zeggen dat hij, als ik terugkijk, meer impact op mij heeft gehad dan dat ik dacht. Zijn uitstraling, zijn verhalen, zijn wijsheid, zijn doorzettingsvermogen, zijn visie, zijn energie, zijn geloof en rotsvaste vertrouwen op God, zijn een groot voorbeeld voor mij. Ik zeg bewust: “zijn een groot voorbeeld”. Simon is op 1 juni 2016 overleden, maar zijn voorbeeld is nog steeds een inspiratie. Hij leeft voort in mijn gedachten en in die van vele anderen. Vandaar de bovenstaande titel.

Simon en Renskje hebben jarenlang in Zuid-Afrika gewoond en gewerkt en projecten opgezet voor de allerarmsten. Op de site van Charibiz is te zien wat ze allemaal doen. Op het graf van Simon staat: “it is well with my soul”. Als jij gelooft dat Jezus jouw straf heeft gedragen en ervoor heeft betaald met zijn leven. Als je Hem aanneemt als verlosser en Heer, mag je zeker zijn van Eeuwig Leven. Dan mag ook jij zeggen:”it is well with my soul”. Als je dan de titel van deze blog leest, hoop ik dat je nu kunt begrijpen dat het mogelijk is om “begraven te zijn maar niet dood”. Dit omdat je eeuwig leven hebt ontvangen. De zoon van Simon en Renskje, Simon jr., is nu de motor van de stichting en zet het goede werk voort.

Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven( Joh 3:36)

Op 6 november 2015, schreef ik:
Zuid-Afrika

Op 12 oktober 2015 ben ik vol verwachting vertrokken naar het warme en zonnige Scottburgh/Zululand Zuid-Afrika. Vanaf de 1e dag ging het een beetje anders dan we hadden gepland. Simon Schaaij, de oprichter en motor van de Charibiz stichting, had last van zijn rug en heel veel pijn. Hij had zoveel pijn dat hij amper kon zitten of lopen, de doktoren hadden gezegd dat er een wervel scheef zou staan, en hem naar een Chiropractor gestuurd. De pijn bleef en er werd een ct scan aangevraagd. Deze was een week later met een vreselijke uitslag: er zit een tumor in zijn ruggenwervel die op de zenuwen drukt en die erge pijn veroorzaakt. Wat te doen? Er werd besloten om zo snel mogelijk terug naar Nederland te gaan. Er is een verpleegkundige uit Nederland ingevlogen om te beoordelen of Simon wel kon vliegen en liggend vervoerd kon worden. Dit is gebeurd, Simon is liggend vervoerd naar Nederland, is bestraald in Leeuwarden en de pijn is nu redelijk onder controle.
( Simon is helaas niet weer beter geworden en na een ziekbed met soms heel veel  pijn, op 1 juni 2016 naar zijn Hemelse Vader gegaan)

Simon Schaaij sr.

Door deze situatie moesten we improviseren en liep het iets anders dan gepland. Simon jr. heeft er alles aan gedaan om ons te laten doen wat we van plan waren, en dit is perfect gelukt. We mochten ook veel zelf doen. Zelf autorijden, links rijden met het stuur rechts, brood halen, brood uitdelen, spelletjes doen met de kinderen, kleding uitdelen, zieken bezoeken enz. Omdat ikzelf graag met Simon Sr. op pad was gegaan om veel van hem te leren, en dit niet kon, werd ik direct in het diepe gegooid. Vanaf dag 2 mocht ik spreken/preken, zieken de handen opleggen, bidden met heel veel mensen, bemoedigen, zegenen, troosten, hoop geven, knuffelen, liefde geven. Het hoogtepunt was wel dat ik het zondaarsgebed mocht bidden met 5 mensen die hun leven aan Jezus hebben gegeven.

De afgelopen 3 weken heb ik veel gezien en geleerd, en dit smaakt naar meer!!! Deze reis heeft mijn leven verrijkt en ik benieuwd wat God nog gaat doen in mijn leven.