Op een druilerige ochtend fietste ik naar Bakkeveen om nog een paar boodschappen te halen. Op het bruggetje over de vaart stond een man. Hij maakt een proefrit in een zeer oude auto. De auto had al een tijdje niet meer bewogen en was er nu ook maar mee opgehouden. Het stond geparkeerd op de rechter rijbaan van de niet al te brede weg. Op de heenweg fietste ik door, maar toen hij er op mijn terugweg nog stond, ben ik afgestapt. Ik vroeg de man of ik hem misschien kon helpen. De auto stond er wel een beetje ongelukkig en de alarmlampen waren ook niet aan. Aan de kant duwen ging niet want de remmen zaten vast. De auto was van 1967 en toen waren alarmlampen nog niet verplicht dus dat was ook geen optie. De man had er al een half uur gestaan en zijn temperatuur was een beetje gezakt. De automobilisten die om de auto heen moesten sturen waren zeker verbaasd waarom deze auto zo raar geparkeerd was. Op een gegeven moment komt er een zwarte auto aan die het nodig vond om luid te toeteren. Hij maakte allerlei gebaren om duidelijk te maken dat hij het niet eens was met deze situatie. Hij kon natuurlijk niet weten dat de remmen vast zaten en dat de auto geen alarmlichten heeft. Maar om dan zo te reageren? Ik ben heel veel op de weg en zie heel vaak dit soort situaties. Getoeter, middelvingers, boze gezichten en veel onverdraagzaamheid. Verdraagzaamheid is misschien wel een oud woord en de “dikke” zegt hierover:
bereid andersdenkenden te verdragen; = tolerant
Het woord tolerant heeft meer bekendheid. Op de weg lijkt het soms wel de “survival of the fittest”. Op een fatsoenlijke manier invoegen is een uitdaging. Iemand de ruimte gunnen is voor velen een groot offer. Er zijn veel mensen op de weg die denken dat ze familie van Max Verstappen zijn. Zij willen koste wat kost vooraan rijden. Meer dan de helft rijdt sneller dan de maximaal toegestane snelheid. Er zijn vooral veel grote zwarte auto’s en busjes die een abonnement hebben op de linkerbaan. Wat ik al helemaal niet goed begrijp is als je ’s morgens vroeg al haast hebt. Wat doe je dan niet goed?
Verdraagzaamheid of tolerantie zou heel veel goed doen. Dit niet alleen in het verkeer maar zeker ook in het gewone leven. Het valt op dat mensen overal blijkbaar een mening over moeten hebben. Deze mening wordt ook regelmatig op allerlei manieren bekend gemaakt. Toeteren naar een man die gestrand is met zijn oldtimer, en in de kou moet wachten op hulp, is niet leuk. Reageren zonder te weten wat er werkelijk aan de hand is is niet verstandig.
Voordat je jouw mening wereldkundig maakt vraag je dan eerst af: weet ik de achtergrond? Is het waar wat ik zeg? Heeft het een meerwaarde? Gaat dit een positieve verandering geven?
We hebben het Kerstfeest gevierd. Jezus kwam als kleine baby op deze wereld. Hij had in de Hemel de hoogste plaats maar vernederde zich naar de laagste plaats. Hij werd geboren in een dierenverblijf. Hij moest als baby al vluchten. Hij werd geslagen, bespuugd, bespot en gekruisigd. Hij heeft heel veel moeten verdragen. Hij deed dit voor jou en mij! Als jij weet dat je vergeven bent, mag je ook anderen vergeven. Ik wens jou veel verdraagzaamheid in alle situaties van het leven.